ความสัมพันธ์ระหว่างทองคำเปลวกับพื้นที่รองรับที่เป็นองค์พระพุทธรูป ในส่วนนี้จะเป็นการสะท้อนในเรื่องของมูลค่ากับคุณค่า กล่าวคือ ทองคำเปลวด้วยตัวมันเองเป็นวัตถุที่ใช้ในการประกอบพิธีกรรมต่างๆ มีมูลค่าภายในตัวมันเอง แต่ถ้าไปอยู่บนพื้นที่รองรับอื่น อาทิ องค์พระพุทธรูป ความเป็นวัตถุนี้จะถูกลดบทบาทของตัวมันเองลง เนื่องเพราะทองคำเปลวจะเปลี่ยนบทบาทของตนเองไปรับใช้สิ่งที่มีคุณค่ามากกว่า ทองคำเปลวในบริบทหลังนี้มีคุณค่าทางจิตใจมากกว่าเป็นเรื่องของมูลค่า
ผู้เขียนได้ให้ทัศนะ ความหมายของทองคำเปลวว่าเป็น วัตถุสื่อกลาง ทำหน้าที่เป็นตัวเชื่อม ตัวเทียบแย้ง (Oppose)ระหว่างโลกสองโลก (โลกียะ-โลกุตระ) ระหว่างพิธีกรรมกับธรรม ระหว่างมูลค่าในตัววัตถุกับคุณค่าของพื้นที่รองรับ ทั้งยังเป็นการศึกษาถึง คุณค่า หน้าที่ ความหมายของตัวทองคำเปลว จากทางความเชื่อเป็นระดับความเข้าใจ เป็นสุนทรียใหม่ ที่รับรู้ได้ถึงความหมาย ความงามอันจริงแท้ของตัววัตถุ ด้วยการเปลี่ยนที่อยู่ของตัวทองคำเปลวจากภายในบริเวณวัด หรือตามส่วนต่างๆขององค์พระปฏิมา มาอยู่ในหอศิลป์ อยู่บนงานศิลปะที่เป็น Contemporary Painting
**การเทียบแย้ง (Oppose) คือ “การนำเอาวัตถุหรือปรากฏการณ์หนึ่งไปเทียบแย้งกับวัตถุหรืออีกปรากฏการณ์หนึ่ง (บางครั้งก็เป็นสภาวะเดียวกัน) การเทียบแย้งนี้ทำหน้าที่เผยแสดงคุณลักษณะเด่นที่เป็นปัจจัยของการสื่อความหมายในสิ่งนั้นๆให้ปรากฏออกมา โดยถ้าไม่มีการเทียบแย้งคุณลักษณะนั้นๆก็อาจจะแฝงอยู่ในรูปของศักยภาพหรือไม่เป็นที่สังเกตเห็น” Roland Barthes**
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น