มายาคติกับความเชื่อทางวัตถุในพุทธศาสนา

มายาคติกับความเชื่อทางวัตถุในพุทธศาสนา
วัตถุต่างๆที่มีความเกี่ยวข้อง เชื่อมโยงกับศาสนา ย่อมมีมายาคติเกิดขึ้นควบคู่กันไปเสมอ เพราะมายาคติ คือ “การสื่อความหมายด้วยคติความเชื่อทางวัฒนธรรมแต่ถูกกลบเกลื่อนให้เป็นที่รับรู้เสมือนว่าเป็นธรรมชาติ" รวมถึงการทำงานของมายาคติ คือ “การเข้าไปครอบงำความหมายเชิงผัสสะและประโยชน์ใช้สอยของสรรพสิ่ง แล้วทำให้มันสื่อความหมายใหม่ในอีกระดับหนึ่งซึ่งเป็นความหมายเชิงค่านิยมและอุดมการณ์”

วันศุกร์ที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2553

มนุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐ








1 ความคิดเห็น:

  1. มนุษย์คือสัตว์ประเสริฐในความหมายของดิฉันคือ ในการรวมกิจกรรมจากสัตว์มาเป็นมนุษย์ทุกอย่างต้องแนบเนียน มนุษย์ไม่ต้องบูชาความจนแต่ควรอยู่ให้กลมกลืนกับความจน มนุษย์ไม่ต้องสวมใส่จีวรแต่ต้องเข้าใจถึงความหมายและเนื้อหาลึกซึ้งในสีของจีวร ไม่ต้องพร่ำสวดคำภีซ้ำไปมาไม่ต้องออกป่าเพื่อหาความจริง ไม่ต้องทรมานตัวเองในเรื่องโง่ๆ

    มนุษย์ที่สมบูรณ์แบบจะเลือกถูก ปฏิบัติถูก กระทำถูกโดยไม่ต้องมีต้นแบบ ไม่ต้องสอบ ไม่ต้องบอกต่อตามๆกันจนเลอะเทอะ เพียงแค่รู้อยู่ภายในแค่นั้นก็ประเสริฐยิ่ง..ธรรมควรเกิดขึ้นภายใน พัฒนาคนควรพัฒนาที่จิตใช่สิ่งประดิฐที่คิดไปเองแล้วเก็บมาบูชา มาสวมใส่..จิตไม่ใช่สติปัญญา จิตคือสิ่งที่ควรพัฒนาและรักษาไว้ให้คงสภาพเดิมที่ดีอยู่เสมอไป..


    ดีใจนะคะที่เห็นงานชิ้นนี้ ดิฉันเชื่อว่างานชิ้นนี้สะท้อนความงมงายในสังคมได้อย่างตรงจุดที่สุด

    ขอแสดงความนับถืออย่างจริงใจค่ะ...วัคซีน...

    ตอบลบ